De Randstad werd in de jaren negentig meer en meer gezien als een metropool, een stedelijk netwerk dat qua omvang en inwonertal vergelijkbaar was met Londen en Parijs. In tegenstelling tot die steden beschikt de Randstad over een open middengebied met een landelijke uitstraling.
De vierde Eo Wijersprijsvraag draaide om ideevorming over hoe stad, dorp en landelijk gebied zich binnen die metropolitane dynamiek tot elkaar verhouden. De internationale ontwerpwereld moest zich uitspreken over het aloude planningsconcept ‘Randstad met een groen hart’. Concreet werd deelnemers gevraagd een stedelijke rand te bedenken op het grensvlak van de Randstad en het Groene Hart.
De inzending ‘Laddermetropolis’ van VHP Stedebouwkundigen + Landschapsarchitecten werd tot winnaar gekozen. Het plan plaatst 50.000 nieuwe woningen in een ‘bandstad’ aan de westkant van het Groene Hart, grofweg tussen Amsterdam en Haarlem in het noorden en Den Haag en Rotterdam in het zuiden. De nieuwe stad vergt een nieuwe infrastructurele verbinding tussen de noord- en zuidvleugel, ongeveer 20 kilometer ten westen van de bestaande weg- en spoorlijnen.
De aandacht voor stad en land was niet nieuw, maar de inzendingen voor deze editie werden wel gekenmerkt door een integrale aanpak met ruime aandacht voor ecologische aspecten en landschappelijke verscheidenheid. Daarnaast kwamen het ontwerpen van en het denken over de stadsrand volop in de schijnwerpers te staan.